Паэта шлях павінен быць цярністым.
Душа – люстэркам чыстае ракі.
Паэт не можа сэрцам жыць нячыстым
і прымяраць лаўровыя вянкі.
Паэт сапраўдны служыць толькі Слову,
і акрамя не ведае дарог…
Не зніме ён таму вянец цярновы,
што памятае: Слова – гэта Бог!
Комментариев нет:
Отправить комментарий