запеў 1
Не трэба мне нічога ад Габана,
ад Гучы, ад Свароўскі , ад Шанель…
Не сняцца ні Карыбы мне, ні Каны,
ні бэнтлі па дарозе ў Куршавель.
Я не хачу катацца ў масле сырам,
грэць грудзі дыямантавым агнём…
Не ад таго мне па начах так сыра,
і пахмурна так самым ясным днём.
прыпеў
А патаму, што двойчы
не сказала ў вочы:
“Я не люблю цябе!
І ты з другой, кабель,
на ўсе чатыры… можаш крочыць!
Цябе я не люблю:
ўспаміны ўсе спалю…
І лёгка мне даюцца ночы!
І мне без слёз даюцца ночы!”
запеў 2
Такім каханнем сытая па горла.
(Ін’яцыа, маэстра страў, прабач!)
Пад языком не ад запраў пагоркла,
а ад любоўных горычы няўдач.
І мне начхаць на норкавыя футры --
зусім не ад марозу стыгне кроў.
Бляднее скура твару не ад пудры,
а ад бяссоннай прагі ўбачыць зноў,
прыпеў
каб заявіць аднойчы
спакойна яму ў вочы:
“Я не люблю цябе!
І ты з другой, кабель,
на ўсе чатыры… можаш крочыць!
Цябе я не люблю:
ўспаміны ўсе спалю…
І лёгка мне даюцца ночы!
І мне без слёз даюцца ночы!!”
запеў 3
Мне ўсё адно, каму ён дорыць зоры,
пуцёўкі, пацалункі, Amy Gee…
Праз антыспам сардачнае прасторы
не праслізне і біт ягонай лжы.
Акаўнт яго надзейна запаролен.
Аднак спачыну не дае “ pop-up”,
які сустрэчы просіць хоць на долю
хвіліны, каб завершыць той этап,
прыпеў
яму сказаўшы ў вочы:
“З маёй душы ты збочыў:
я не люблю цябе!
І ты з другой, кабель,
на ўсе чатыры… можаш крочыць!
Цябе я не люблю:
ўспаміны ўсе спалю…
І мне даюцца лёгка ночы!
І мне без слёз даюцца ночы!!!”
Комментариев нет:
Отправить комментарий