Адагрэцца

Да рыпення чысты абрус, прымяты нагамі

і выбелены гаспадыняй-зімой,

не спяшай вышываць слядамі -

на хвілю ахутайся цышінёй.

Ці не ўчуеш заклічны голас Неба,

скінуты ў бездань сэрца,

грахом зледзянелага: “Імкнуць трэба

на Сонца Праўды, каб адагрэцца!..”