Вось і лета сышло,
Нібы і не ўзнікала.
На прыгрэве цяпло,
Толькі гэтага мала.
Ўсё, што стацца магло,
Быццам ліст пяціпалы,
Прама ў рукі лягло
Толькі гэтага мала.
Марна ў свеце ні зло,
Ні дабро не сканала –
Ярка ззяла святлом.
Толькі гэтага мала.
Пад ахоўным крылом
Жыцця мне шанцавала.
Яно лёс берагло.
Толькі гэтага мала.
Лісця не апякло,
І галін не зламала…
Дзень прамыты як шкло.
Толькі гэтага мала.
(с) Арсеній Таркоўскі (Вот и лето прошло)
Комментариев нет:
Отправить комментарий